پیش بینی سود مدیریت در ایران نوعی افشای اجباری به شمار می رود. ادبیات زیادی در بازار سرمایه بر اهمیت این پیش بینی تاکید می کند. پیش بینی سود هر سهم، تاثیراتی دارد که تغییرات قیمت سهام و واکنش مستقیم بازار سرمایه را در پی دارد. اقلام تعهدی نیز بیانگر جنبه ای کلیدی از گزارشگری الزامی است. اساسا محیطی که شرکتها در آن فعالیت می کنند به علت تغییرات تجاری همواره با بی ثباتی همراه است و به همین سبب مدیران از دورنمای تجاری شرکت ارزیابی درستی ندارند و از این رو نیز خطاهای عادی در افشای آنها اجتناب ناپذیر است.هدف این پژوهش بررسی رابطه خطای پیش بینی  سود سال آینده با اقلام تعهدی سال جاری در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره زمانی 1387-1384، است. در آزمون فرضیه های پژوهش از تحلیل پانلی و تحلیل رگرسیون چند متغیره استفاده شده است. نتایج نشان می دهد بین خطای پیش بینی سود مدیریت و اقلام تعهدی ارتباط مثبت هست و در شرکتهایی که در محیط تجاری نامطمئن فعالیت می کنند این ارتباط مثبت قوی تر است.

هدف این پژوهش بررسی واکنش بازار به اخبار خوب یا بد شرکت ها با توجه به نوع پیش بینی سود سال قبل آن ها، تمایل مدیران به حفظ یا اصلاح شهرت خود در پیش بینی و مقایسه تمایل مدیران به مدیریت افزایشی سود از طریق انواع مختلف مدیریت سود با توجه به نوع پیش بینی سال قبل آن ها می باشد. بدین منظور صورت های مالی 86 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1385-1391 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. به منظور دست یابی به اهداف پژوهش، شرکت ها بر اساس نوع پیش بینی سال قبل و سال جاری و محتوای اخبار پیش بینی سال جاری گروه بندی شدند. سپس با در نظر گرفتن ساختار ترکیبی داده ها و آزمون های آماری مناسب فرضیه ها آزمون شدند. نتایج بیانگر آن است که واکنش بازار به پیش بینی سود با محتوای اخبار خوب (بد)، زمانی که پیش بینی دوره قبل بدبینانه (خوشبینانه) است، مثبت تر (منفی تر) از حالتی است که پیش بینی دوره قبل خوشبینانه (بدبینانه) است. همچنین مدیران در پیش بینی های خود از ثبات رفتاری برخوردار می باشند.علاوه براین، نتایج حاکی از این است که پیش بینی خوشبینانه در دوره قبل می تواند عاملی جهت مدیریت افزایشی سود در دوره جاری باشد.

سود یکی از اقلام مهم و اصلی صورت های مالی است که توجه استفاده کنندگان صورت های مالی را به خود جلب می کند. اطلاعات ارایه شده توسط شرکت و در نتیجه سود، مبتنی بر رویدادهای گذشته است اما سرمایه گذاران، به اطلاعاتی راجع به آینده شرکت نیاز دارند. مدیریت واحدهای تجاری با در دست داشتن منابع و امکانات به انجام پیش بینی هایی قابل اعتماد می پردازند و با انتشار عمومی این پیش بینی ها، کارایی بازارهای مالی را افزایش می دهند. مطالعات پیشین نشان می دهند که پیش بینی های مدیریت، قیمت سهام، نقدینگی بازار سهام و پیش بینی تحلیلگران را تحت تاثیر قرار می دهد. همچنین خطای پیش بینی سود متاثر از عوامل مختلفی چون اندازه، عمر، ساختار سرمایه شرکت، میزان اطلاعات افشا شده، جانبداری های روانشناختی مدیریت و ... می باشد. علاوه براین، پژوهش های تجربی نشان دهنده این است که رویه های حسابداری، محافظه کارانه است و نیز در طی سی سال گذشته این رویه ها محافظه کارانه تر شده است (واتس، 2003). باسو (1997) و تحقیقات صورت گرفته بعد از او شواهدی حاکی از افزایش حسابداری محافظه کارانه فراهم نموده اند. همچنین لی (2007) دریافت که حسابداری محافظه کارانه منجر به کاهش جانبداری در سود و خالص دارایی های گزارش شده در شرایط رشد سرمایه گذاری می شود. در این مقاله به بررسی تاثیر محافظه کاری بر خطای مدیریت در پیش بینی سود پرداخته شده است. با توجه به داده های 88 شرکت برای دوره 87-1378 فرضیه تحقیق تایید می شود به عبارت دیگر در شرکت هایی که حسابداری محافظه کارانه تری دارند، خطای مدیریت در پیش بینی سود کمتر است.

سود به عنوان مهم ترین محصول سیستم اطلاعاتی حسابداری باید از کیفیت قابل قبولی برخوردار باشد. زیرا سود، مبنای تصمیم گیری های اقتصادی سرمایه گذاران است. سرمایه گذاران تمایل دارند تا اطلاعاتی راجع به آینده از جمله پیش بینی سود هر سهم و دقت پیش بینی آن داشته باشند. اما رفتار فرصت طلبانه مدیران واحدهای تجاری در بیش نمایی سود، کیفیت سود را کاهش می یابد. در مقابل محافظه کاری حسابداری رفتار جانبدارانه مدیر در شناسایی سود را به تاخیر می اندازد. از این رو محافظه کاری موجب می شود تا مدیر و سایر گروه ها نظیر سهامداران مبالغ کمتری از سود را دریافت نمایند. این موضوع موجب افزایش ارزش شرکت می شود. ارزش افزایش یافته شرکت، میان همه گروه های طرف قرارداد شرکت تقسیم و رفاه هر گروه افزایش می یابد. در این پژوهش تاثیر مدیریت سود بر رابطه میان خطای پیش بینی سود و محافظه کاری حسابداری را طی یک دوره 9 ساله از 1388 تا 1396 در 115 شرکت از شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، مورد بررسی قرار داده است. نتایج پژوهش نشان می دهد، رابطه ای معنادار (مثبت) میان خطای پیش بینی سود و محافظه کاری حسابداری (به عنوان یکی از معیار کیفیت سود) در مدیریت سود واقعی وجود دارد. اما نتایج این پژوهش رابطه ای معنا دار میان خطای پیش بینی سود و محافظه کاری حسابداری در مدیریت سود تعهدی را تایید نمی نماید.

هدف: این پژوهش با هدف بررسی نقش خطای سود پیش بینی شده ی مدیریت بر کارایی بازار سهام، با در نظر گرفتن سود سالانه و اجزای سود عملیاتی برای دوره 9 ساله (1388-1396) انجام شده است. روش: روش گردآوری داده ها، روش اسناد کاوی و روش تحلیل داده ها از نوع استنباطی می باشد. در این پژوهش با به کارگیری الگوی داده های ترکیبی و روش رگرسیون چند متغیره و با استفاده از آزمون پتنوستر، فرضیه های پژوهش آزمون شد. متغیرهای وابسته پژوهش، شامل دو متغیر بازده غیرعادی سهام و خطای اولین تعدیل پیش بینی سود مدیریت و متغیرهای مستقل شامل جریان نقد آزاد و اقلام تعهدی است. یافته ها: نتایج پژوهش نشان می دهد که پایداری سود عملیاتی و اجزای سود عملیاتی بر بازده غیر عادی آتی، تأثیر مثبت دارد. همچنین، نتایج پژوهش نشان داد که پایداری سود عملیاتی و پایداری اجزای سود عملیاتی بر خطای اولین تعدیل پیش بینی سود مدیریت آتی تأثیر منفی دارد. سایر نتایج حاکی از این است که اضافه نمودن خطای پیش بینی سود مدیریت به الگوی پایداری سود عملیاتی و الگوی پایداری اجزای سود عملیاتی بر بازده غیر عادی آتی تاثیری ندارد. همچنین، مشخص شد که اضافه نمودن بازده غیرعادی سهام به الگوی پایداری سود عملیاتی و الگوی پایداری اجزای سود عملیاتی بر خطای اولین تعدیل پیش بینی سود مدیریت آتی، تاثیری ندارد. نتیجه گیری: در کل، نتایج پژوهش نشان می دهد که مشارکت کنندگان در بازار سرمایه پایداری سود عملیاتی و اجزای سود عملیاتی را به صورت کارا در انتظارات خود لحاظ نمی کنند و اثرات آنها را کمتر از حد در نظر می گیرند. همچنین، اطلاعات موجود در خطای پیش بینی سود مدیریت، عدم کارایی موجود در بازار را تغییر نداده است.

در تحقیق حاضر بررسی شده است که آیا خطاهای پیش بینی مدیریت از سود را می توان به حسابداری محافظه کارانه نسبت داد. در این راستا از نسبت ارزش دفتری خالص دارایی ها به ارزش بازار آنها (BTM) به عنوان معیاری برای محافظه کاری، و از تفاوت سود هر سهم واقعی با مقادیر پیش بینی شده آن توسط مدیریت به عنوان معیاری برای خطای پیش بینی مدیریت از سود استفاده شده است. با استفاده از رگرسیون خطی بین این دو معیار این نتیجه حاصل گردید که یک ارتباط مثبت بین سطح محافظه کاری وخطای پیش بینی مدیریت از سود وجود دارد. به طور کل این نتایج دلالت دارد که حسابداری محافظه کارانه به عنوان جایگزینی برای پیش بینی های مدیریت عمل می کند. در واقع چون حسابداری محافظه کارانه به واسطه افشای به موقع اخبار بد، عدم تقارن اطلاعاتی بین مدیران و سهامداران را کم می کند و نیز ریسک حقوقی مدیران را کاهش می دهد، بنابراین مدیران انگیزه کمتری دارند که به منظور کاهش عدم تقارن اطلاعاتی، با در نظرگرفتن محافظه کارانه بودن حسابداری، پیش بینی سود را صحیح تر ارایه نمایند.

مقاله حاضر، به بررسی تأثیر خطای پیش بینی سود مدیریت بر پایداری اجزای نقدی و تعهدی سود و ارزشیابی بیش از حد سهام می پردازد. جامعه آماری مورد بررسی، شرکت های پذیرفته شده بورس اوراق بهادار تهران و نمونه پژوهش؛ شامل 64 شرکت بوده است. یافته های پژوهش با استفاده از رگرسیون خطی چند متغیره؛ استفاده از داده های تابلویی و روش اثرات ثابت حاکی از تأیید فرضیه ها داشته و بیانگر آن است که با افزایش سطح خطای پیش بینی سود مدیریت، پایداری اجزای نقدی و تعهدی سود کاهش یافته و ارزشیابی بیش از حد سهام افرایش می یابد.

هدف این پژوهش، مطالعه ارتباط بین مدیریت سود و خطای پیش بینی سود در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. برای محاسبه مدیریت سود از اقلام تعهدی اختیاری مدل جونز استفاده شده است. فرضیه مورد مطالعه هم در سطح صورت های مالی سالانه و هم میان دوره ای آزمون شده است. در راستای انجام پژوهش اطلاعات 5 ساله (1392-1388) هفتادوپنج شرکت مورد مطالعه قرار گرفت. برای آزمون فرضیه از رگرسیون چند متغیره، با داده های تابلویی استفاده شده است. یافته های حاصل از پژوهش نشان می دهد که بین مدیریت سود و خطای پیش بینی سود در صورت های مالی سالانه ارتباط وجود ندارد که این یافته فرضیه بنیادی را رد می کند؛ مبنی بر این که پیش بینی هایی خوش بینانه است که با سطح کمتری از دقت پیش بینی همراه است. هم چنین در صورت های مالی میان دوره ای بین مدیریت سود و خطای پیش بینی سود، ارتباط معکوس و معنی دار وجود دارد؛ به طوری که افزایش اقلام تعهدی منتهی به کاهش خطای پیش بینی می شود. به عبارتی می توان گفت مدیریت برای جبران ضعف عملکرد واحد تجاری اقدام به مدیریت سود از طریق افزایش اقلام تعهدی می کند که منجر به کاهش خطای پیش بینی سود می شود.

این مقاله به بررسی ارتباط بین خطای پیش بینی مدیریت از سود سال آتی شرکت و اقلام تعهدی سال جاری می پردازد. به دلیل عدم اطمینان در محیط عملیاتی، برآوردهای مدیران از چشم انداز تجاری شرکت کامل نیست. با توجه به اینکه برآوردهای ناقص مدیران هم فرآیند ایجاد اقلام تعهدی و هم فرآیند پیش بینی سود را تحت تاثیر قرار می دهد، فرض شده هنگامی که سطح اقلام تعهدی نسبتا بالا/پایین است، پیش بینی مدیریت از سود دربردارنده خوشبینی / بدبینی بیشتری است. بر این مبنا، ارتباط بین خطای پیش بینی سود و اقلام تعهدی در طی دوره زمانی 1378 الی 1387 بر اساس نمونه ای متشکل از 545 سال - شرکت از میان شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بررسی گردید. یافته های حاصل از تحقیق نشان دهنده ارتباط مثبت بین اقلام تعهدی و خطای پیش بینی مدیریت از سود است. همچنین نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد این ارتباط مثبت در شرکتهایی که دارای نوسان بیشتری در جریان های نقدی عملیاتی هستند،بیشتر است.